Ik leef nog steeds!
Door: Dorothee
Blijf op de hoogte en volg Dorothee
25 April 2013 | Nicaragua, Granada
Druk, druk, druk. Dat is de reden voor de afwezigheid van een nieuwe blog. Vorige week was nogal een rommelweekje voor me. Eerst was er wat misgelopen in de organisatie, waardoor ik geen vrijwilligerswerk kon doen en op het moment dat er iets voor me was gevonden, werd ik natuurlijk ziek. Na een weekendje chillen bij de laguna, was ik weer helemaal opgeladen voor de nieuwe week.
En die energie heb ik ook wel nodig. Momenteel ben ik profesora Dorothee in Centro Jesus Amigo, een centrum dat onder andere lijmsnuivende straatjongeren opvangt. Het klinkt ruig en dat is het soms ook. Zo heb ik met baseball spelen een mooie blaar op mijn voorhoofd van de zon opgelopen, zijn beide grote tenen opengehaald door een potje voetbal, kan mijn duim niet echt meer bewegen door een spel waarbij je je eigen hand als honkbalknuppel gebruikt en ben ik uitgedroogd en oververhit geweest door werken in 38 graden met een lange broek aan (dat is de dresscode).
Maar, de jongens hebben een klein hartje. Zo nemen ze het voor me op als een van de jongens vervelend doet, geven ze me elke ochtend netjes een hand en als ik ze op straat tegenkom, word ik begroet met een enthousiaste 'hola profesora, cómo está usted?'
Daarnaast leer ik een van de meiden (een jongedame van 31) lezen en dat vergt nogal wat geduld. Ze heeft dan concentratieboog die na 2 seconden tot onder het nulpunt is gedaald en ze heeft een nogal temperamentvol karakter.
Vanochtend zijn we naar de buurt geweest waar de ouders van de jongeren wonen. Ze hebben een huis, maar daarmee is ook alles gezegd. Behalve golfplaten en een tv bezitten ze niks.
Helaas heb ik nu niet veel tijd meer, want ik ga Engelse les geven aan kindjes. Tot snel!
En die energie heb ik ook wel nodig. Momenteel ben ik profesora Dorothee in Centro Jesus Amigo, een centrum dat onder andere lijmsnuivende straatjongeren opvangt. Het klinkt ruig en dat is het soms ook. Zo heb ik met baseball spelen een mooie blaar op mijn voorhoofd van de zon opgelopen, zijn beide grote tenen opengehaald door een potje voetbal, kan mijn duim niet echt meer bewegen door een spel waarbij je je eigen hand als honkbalknuppel gebruikt en ben ik uitgedroogd en oververhit geweest door werken in 38 graden met een lange broek aan (dat is de dresscode).
Maar, de jongens hebben een klein hartje. Zo nemen ze het voor me op als een van de jongens vervelend doet, geven ze me elke ochtend netjes een hand en als ik ze op straat tegenkom, word ik begroet met een enthousiaste 'hola profesora, cómo está usted?'
Daarnaast leer ik een van de meiden (een jongedame van 31) lezen en dat vergt nogal wat geduld. Ze heeft dan concentratieboog die na 2 seconden tot onder het nulpunt is gedaald en ze heeft een nogal temperamentvol karakter.
Vanochtend zijn we naar de buurt geweest waar de ouders van de jongeren wonen. Ze hebben een huis, maar daarmee is ook alles gezegd. Behalve golfplaten en een tv bezitten ze niks.
Helaas heb ik nu niet veel tijd meer, want ik ga Engelse les geven aan kindjes. Tot snel!
-
26 April 2013 - 13:51
Esmeralda:
Hey Door, volgens mij krijg je nu de smaak goed te pakken!
Een fijne tijd gewenst en vooral ook veel succes! Liefs Esmeralda -
26 April 2013 - 14:27
Flore:
Lieve Dorothee, wat fijn dat je nu eindelijk iets kan betekenen! Het klinkt alsof je je inmiddels helemaal hebt ondergedompeld in de cultuur en een beetje één van hen bent! Wat intensief allemaal. Bedankt voor je verslag en geniet ervan. Xxxx -
27 April 2013 - 09:09
Jolanda:
Hoi Dorothee. Ik lees je verslagen met veel plezier. Je schrijft leuk en het geeft mij een goed beeld van alles wat je daar beleeft. Je lijkt je daar inmiddels helemaal thuis te voelen. Houden zo! Het werk lijkt me niet al te gemakkelijk, maar je zult er besllist veel van leren. Geniet nog maar even van de zon en veel succes gewenst met het verdere verloop. De tijd gaat wel snel, niet? Liefs, Jolanda -
03 Mei 2013 - 20:00
Dorien Van Nimwegen-Schoute:
Hoi Dorothee,
van je moeder doorgekregen waar ik jou belevenissen kan volgen. Ik neem "mijn petje af"voor je!
Wens je nog veel plezier en succes toe en ga zeker regelmatiger jouw belevenissen lezen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
